Home Map E-mail
 
Eng |  Հայ |  Türk |  Рус |  Fr  

Հիմնական էջ
Նորություններ
Առաքելություն
Տնօրենի ուղերձը
Կապ մեզ հետ
Նախօրեին
Հայոց պատմություն
Լուսանկարներ
Մտավորականներ
Հայոց ցեղասպանություն
Ցեղասպանություն
Հայոց ցեղասպանության մասին
Ժամանակագրություն
Լուսանկարներ
100 պատմություններ
Քարտեզագրում
Մշակութային ցեղասպանություն
Հիշի՛ր
Վավերագրեր
Ամերիկյան
Անգլիական
Գերմանական
Ռուսական
Ֆրանսիական
Ավստրիական
Թուրքական

Հետազոտում
Մատենագիտություն
Վերապրողներ
Ականատեսներ
Միսիոներներ
Մամուլ
Մեջբերումներ
Դասախոսություններ
Ճանաչում
Պետություններ
Կազմակերպություններ
Տեղական
Արձագանք
Իրադարձություններ
Պատվիրակություններ
Էլ. թերթ
Հոդվածներ
Գիտաժողովներ
Օգտակար հղումներ
   Թանգարան
Թանգարանի մասին
Այցելություն
Մշտական ցուցադրություն
Ժամանակավոր
Օն լայն  
Շրջիկ ցուցադրություններ  
Հիշատակի բացիկներ  
   Ինստիտուտ
Գործունեությունը
Հրատարակություններ
ՀՑԹԻ հանդեսներ  
Գրադարան
ՀՑԹԻ հավաքածուները
   Հայոց ցեղասպանության հուշահամալիր
Պատմությունը
Հիշողության պուրակ
Հիշատակի օր
 

Armenian General Benevolent Union
All Armenian Fund
Armenian News Agency
armin
armin
armin
armin
armin




Նորություններ

The Guardian-ի անդրադարձը Հայոց ցեղասպանության վերապրածի պատմությանը

25.01.2014



Լուսանկարը՝ Marc Melki
«Աստված թողեց ինձ այսքան երկար ապրել, որպեսզի կարողանամ պատմել այս պատմությունը»
Օվսաննա Գալուստյան

Բրիտանական հեղինակավոր The Guardian պարբերականն անդրադրաձել է Հայոց ցեղասպանությունը վերապրած 106 ամյա Օվսաննա Գալուստյանի պատմությանը «Առաջին Համաշխարհային պատերազմ. վերջին վերապրածների հիշողությունները» հատուկ նախագծի շրջանակներում: Նախագիծն իրականացվել է եվրոպական 4 այլ թերթերի հետ համատեղ։


Փոքրամարմին տարեց կինն այլևս դուրս չի գալիս Մարսելի փողոցներ, քայլում է ձեռնափայտի օգնությամբ։ Սակայն նա չունի իր դստեր ու թոռների ուշադրության պակաս, ովքեր այդ առումով շատ են «երես տվել» կնոջը։

Երբ հարցնում ես նրան իր մանկության մասին, նա միանգամից անհանգիստ է դառնում։ 106-ամյա Օվսաննա Գալուստյանը 1915թ. տեղի ունեցած Ցեղասպանության վերջին վերապրածներից է, ով իր մեջ է կրում անցյալի ողջ սարսափելի հիշողությունները։ Նա քաջ գիտակցում է, թե այդ դեպքերից մեկ դար անց ինչ կարևոր առաքելություն ունի։

«Աստված թողեց ինձ այսքան երկար ապրել, որպեսզի կարողանամ պատմել այս պատմությունը»,-նշել է կինը։ Օվսաննան իր մտքում պահել է բազմաթիվ պատկերներ ու մանրամասներ այն սարսափի, եղեռնի ու արտաքսումների մասին, որոնց դատապարտված է եղել նրա ժողովուրդն Օսմանյան կայսրության կառավարման տարիներին։

Օվսաննան ծնվել է 1907թ.՝ Կոնստանդնուպոլսից 100 կմ հեռավորության վրա գտնվող Ադաբազարում։ Նա մեծացել է եկեղեցու հարևանությամբ գտնվող գեղեցիկ, եռահարկ տանը, որը նաև պարտեզ ուներ։ Օվսաննայի հայրն ունեցել է սրճարան, վարսավիրանոց ու ատամնաբուժարան։

Քաղաքն Օսմանյան կայսրության տարածքում բնակվող հայերի համար եղել է կարևոր առևտրային ու արհեստագործական կենտրոն, որի բնակչության կեսը եղել են հայեր։ Օվսաննան վերհիշում է, որ Ադաբազարում անգամ հույներն ու թուրքերն էին հայերեն խոսում։

Օվսաննան ընդամենը ութ տարեկան էր, երբ երիտթուրքերի կառավարությունը հրահանգեց կազմակերպել հայերի արտաքսումը։ «Կիրակի էր, նրա մայրը վերադառնում էր եկեղեցուց. քահանան հենց նոր հայտնել էր, որ քաղաքը պետք է դատարկվեր երեք օրում»,-պատմում է Օվսաննայի թոռը՝ Ֆրեդերիկը, ով քաջատեղյակ է ընտանիքի պատմությանը։

Մարդիկ խմբեր կազմեցին ու ոտքով շարժվեցին դեպի հարավ ու արևելք։ Օվսաննան իր ծնողների, եղբոր, քեռիների, մորաքույրների ու զարմիկների հետ միասին ժամանեց Էսքիշեհիր, որտեղ նրանց խմբով լցրին անասունների համար նախատեսված գնացքի վագոնը։ Ահա այսպես են հազարավոր հայեր ուղարկվել Սիրիայի անապատներ։

Սակայն ճանապարհին գնացքը կանգնեցրել են թուրքական նահանգներից մեկում ու հրամայել հայերին կառուցել ժամանակավոր ճամբար։ Երկու տարի անց նրանց հաջողվել է փախչել ու գյուղական բնակավայրում թաքնվել։ Օվսաննան վերհիշում է, թե ինչպես էր անհանգստանում այն երիտասարդ աղջիկների համար, որոնց առևանգում էին Օսմանյան կայսրությանն աջակցող հանցագործները։

1918թ. Օվսաննան ու իր ընտանիքը կարողացել են վերադառնալ իրենց հարազատ տուն, սակայն այն հայտնաբերել են հողին հավասարեցված։ Բացի այդ, քաղաքի նոր թուրք բնակիչները թույլ չեն տվել հայ ընտանիքին մնալ այդտեղ ու վռնդել են նրանց։

Սկզբում նրանք տեղափոխվել են Կոնստանդնուպոլիս, իսկ 1924թ. Օվսաննայի բարեկամներն արտագաղթել են ԱՄՆ։ Դրանից 4 տարի անց նրա ընտանիքը նավակով փախել է Մարսել։ Այսօր Մարսելի բնակչության 10%-ը Հայոց ցեղասպանությունը վերապրածների ժառանգներն են։

Ֆրանսիայում Օվսաննան ամուսնացել է իր նման մազապուրծ եղած Զավեն Գալուստյանի հետ. նրանք բացել են արևելյան խանութ, գնել մի կտոր հող ու վերջնականապես հիմնվել Մարսելում։ «Ժխտելով Հայոց ցեղասպանության փաստը՝ մարդիկ ժխտում են նաև իմ տատի պատմած պատմություններն ու ասած խոսքերը»,-եզրափակել է Ֆրեդերիկը»։

Guillaume Perrier «Le Monde»







ՀԵՏԵՎԵ՝Ք ՄԵԶ



ՆՎԻՐԱԲԵՐԻ՛Ր

DonateforAGMI
ՀԱՅՈՑ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆԸ ՎԱՌ ՊԱՀԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ

Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ հիմնադրամի կողմից իրականացվող հատուկ նախագծեր

ՀԱՅՈՑ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ՎԵՐԱՊՐԱԾՆԵՐԻ ՀՈՒՇԱԴԱՐԱՆ

ՀՈՒՇԱԴԱՐԱՆ
ՀՑԹԻ-Ի ԱՆՏԻՊ ՀՈՒՇԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՀԱՎԱՔԱԾՈՒՆ

ՀՑԹԻ-Ի ԱՆՏԻՊ ՅՈՒՇԱԳՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐՈՒ ՀԱՒԱՔԱԾՈՆ

ՀՑԹԻ ԳՐԱԽԱՆՈՒԹ

1915
Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի «գրքերի աշխարհը»

ԱՌՑԱՆՑ ՑՈԻՑԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ

Temporary exhibition
Ինքնապաշտպանական մարտերը Կիլիկիայում Հայոց ցեղասպանության տարիներին

Նվիրվում Է Մարաշի, Հաճընի, Այնթապի ինքնապաշտպանությունների 100-ամյա տարելիցին

ԼԵՄԿԻՆԻ ԿՐԹԱԹՈՇԱԿ

Lemkin
ՀՑԹԻ ՄԵԿՆԱՐԿՈՒՄ Է
2022 Թ. ՌԱՖԱՅԵԼ ԼԵՄԿԻՆԻ
ԱՆՎԱՆ ԿՐԹԱԹՈՇԱԿԸ

ՀՑԹԻ ԴՊՐՈՑԱԿԱՆ ԾՐԱԳԻՐ

genedu
«Հայոց ցեղասպանության թեմայի ուսուցում»
կրթական ծրագիր դպրոցականների համար

ՀՑԹԻ ԿՐԹԱԿԱՆ ԾՐԱԳՐԵՐ

genedu
ՀՑԹԻ ԿՐԹԱԿԱՆ ԾՐԱԳՐԵՐ

ՓՈԽԱՆՑԻ´Ր ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆԴ

100photo
Կիսվի՛ր ընտանիքիդ պատմությամբ, փոխանցի՛ր հիշողությունդ սերունդներին:
Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտն ապրիլի 24-ին ընդառաջ հանդես է գալիս «Փոխանցի՛ր հիշողությունդ» նախաձեռնությամբ:

ՀԵՂԻՆԱԿԱՅԻՆ ԻՐԱՎՈՒՆՔ

DonateforAGMI

«ՀՑԹԻ» հիմնադրամ
ՀՀ, Երևան 0028
Ծիծեռնակաբերդի խճուղի, 8/8
Հեռ.: +374 10 390981
    2007-2021 © Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ     Էլ.հասցե: info@genocide-museum.am