ԲԵԼԳԻԱՅԻ ՍԵՆԱՏ
1997-1998ԹԹ. ՆՍՏԱՇՐՋԱՆ
26 մարտի 1998թ.
"ՈՐՈՇՈՒՄ 1-736/3
ԹՈՒՐՔԻԱՅՈՒՄ ԱՊՐՈՂ ՀԱՅԵՐԻ 1915Թ.
ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ
Սենատը,
Նկատի ունենալով 20-րդ դարի սկզբին Թուրքիայում հայ ազգաբնակչության իրավիճակին նվիրված բազմաթիվ ուսումնասիրությունները,
Նկատի ունենալով Միացյալ Ազգերի կոնվենցիան` կանխելու և դատապարտելու ցեղասպանությունը,
Նկատի ունենալով դատական այն վճիռները, որոնք վերաբերում են 1915թ. Թուրքիայում ապրող հայերին, մասնավորապես, 1995թ. հունիսի 21-ին Փարիզում գերագույն դատական ատյանի կայացրած որոշումը,
Նկատի ունենալով, որ չպետք է կասկածել այն պատմական ակներևության վրա` ինչ վերաբերում է հայերի կազմակերպված և համակարգված սպանություններին,
Նկատի ունենալով, որ անցյալի սխալների և ոճիրների ճանաչումը հաշտություն կստեղծի ժողովուրդների միջև, և որ առանց արդարության չի կարող խաղաղություն լինել ոչ Հայաստանում և ոչ էլ այլ վայրում,
Նկատի ունենալով նաև, որ միայն անցյալի ոճիրների ճանաչումով կարելի է հասնել քաղաքական հաշտության,
Նկատի ունենալով, որ թուրք և հայ ժողովուրդների միջև տարաձայնությունները շարունակվում են խորանալ և նույնիսկ այսօր այդ տարածաշրջանում տեղիք է տալիս մարդկային կյանքի կորուստների,
Նկատի ունենալով, որ թուրք և հայ ժողովուրդներն այլ ընտրություն չունեն, քան երկար ժամանակ խաղաղ ոյակցելը,
Նկատի ունենալով, որ բարեկամական կապերը և համագործակցությունը, որ առկա է մի կողմից Թուրքիայի, Բելգիայի և Եվրամիության, և մյուս կողմից` Հայաստանի, Բելգիայի և Եվրամիության միջև,
Նշելով, որ 1987թ. Եվրոխորհրդարանի բանաձևը չստիպեց թուրքական կառավարությանը ճանաչել 1915թ. ցեղասպանության պատմական իրողությունը,
Կոչ է անում թուրքական կառավարությանը ճանաչել Օսմանյան կայսրության վերջին կառավարության կողմից 1915թ. կազմակերպված ցեղասպանության պատմական ճշմարտությունը,
Կոչ է անում Եվրամիության անդամ պետությունների խորհրդարաններին` նպաստել թուրք և հայ ժողովուրդների միջև համաձայնությանը,
Կոչ է անում Եվրամիությանը և նրա անդամ պետություններին` նպաստել և սկսել երկխոսություններ հայ և թուրք ժողովուրդների միջև,;
Խնդրում է կառավարությանը` փոխանցել այս բանաձևը թուրքական կառավարության վարչապետին և Եվրոխորհրդարանի նախագահին Եվրամիության անդամ պետությունների խորհրդարանների նախագահներին, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության խորհրդարանի նախագահին:
